رباتیک چیست؟

رباتیک چیست؟

رباتیک تلاقی علم، مهندسی و فناوری است که ماشین‌هایی به نام ربات تولید می‌کند که اقدامات انسانی را تقلید یا جایگزین می‌کنند. فرهنگ عامه همیشه به ربات‌هایی مانند R2-D2، Terminator و WALL-E- علاقه‌مند بوده است. این مفاهیم بزرگ‌نمایی شده و ربات های انسان‌نما معمولاً مثل کاریکاتور واقعیت به نظر می‌رسند. اما آیا آن‌ها نسبت به آنچه فکر می‌کنیم آینده‌نگرتر نیستند؟ ربات‌ها در حال کسب توانایی‌های فکری و مکانیکی هستند که امکان ساخت یک ماشین شبیه R2-D2 را در آینده دور از دسترس قرار نمی‌دهد.

ربات چیست؟

ربات ماشینی برنامه‌پذیر است که می‌تواند تکلیفی را کامل کند، در حالی که اصطلاح رباتیک زمینه مطالعاتی متمرکز بر توسعه ربات‌ها و اتوماسیون را توصیف می‌کند. هر ربات سطح متفاوتی از استقلال دارد. این سطوح از ربات‌های کنترل شده توسط انسان وظایف را انجام می‌دهند و با ربات‌های کاملاً مستقل که وظایف را بدون هیچ تأثیر بیرونی ای انجام می‌دهند، متفاوت است.

همزمان با پیشرفت فناوری، دامنه آنچه رباتیک در نظر گرفته می‌شود نیز گسترش می‌یابد. در سال 2005، 90 درصد همه ربات‌ها را می‌شد در کارخانه‌های خودروسازی مشغول مونتاژ ماشین یافت. این ربات‌ها عمدتاً شامل بازوهای مکانیکی هستند که مأمور جوشکاری یا پیچ کردن قطعات خاصی از یک خودرو هستند.

امروزه، ما شاهد تعریفی تکامل یافته و گسترده‌تر از رباتیک هستیم که شامل توسعه، خلق و استفاده از ربات‌هایی است که مأموریت‌هایی مانند کاوش سخت‌ترین شرایط کره زمین، کمک به اجرای قانون، بهینه‌سازی روش‌های جراحی و انجام مأموریت‌های نجات را برعهده دارند.

تعریف رباتیک

در حالی که دنیای کلی رباتیک در حال گسترش است، یک ربات ویژگی‌های ثابتی دارد:

1- ربات‌ها شامل برخی ساختارهای مکانیکی هستند. جنبه مکانیکی یک ربات به آن کمک می‌کند تا در محیطی که برای آن طراحی شده است، وظایف را انجام دهد. به عنوان مثال، چرخ‌های روور مریخ 2020 به طور جداگانه موتوریزه شده‌اند و از لوله‌های تیتانیومی ساخته شده‌اند که به آن کمک می‌کنند تا به خوبی زمین وحشی سیاره سرخ را بگیرد.

2- ربات‌ها نیاز به اجزای الکتریکی دارند که ماشین‌آلات را کنترل و تغذیه می‌کنند. اساساً، یک جریان الکتریکی  به عنوان مثال یک باتری  برای تغذیه اکثریت عظیمی از ربات‌ها لازم است.

3- ربات‌ها حداقل تا حدی شامل برنامه‌نویسی رایانه‌ای هستند. بدون مجموعه‌ای از کدهایی که به آن بگویند چه کاری انجام دهد، یک ربات فقط یک قطعه ماشین ساده خواهد بود. قرار دادن یک برنامه در یک ربات به آن توانایی می‌دهد تا بداند چه زمانی و چگونه یک تکلیف را انجام دهد.

به زودی شاهد وعده‌های صنعت رباتیک خواهیم بود، چرا که هوش مصنوعی و نرم‌افزار نیز همچنان در حال پیشرفت هستند. در آینده‌ای نزدیک، به واسطه پیشرفت‌هایی در این فناوری‌ها، ربات‌ها هوشمندتر، انعطاف‌پذیرتر و کارآمدتر خواهند شد. آن‌ها همچنین به عنوان نقطه تمرکز اصلی در کارخانه‌های هوشمند، جایی که چالش‌های دشوارتری را برعهده خواهند گرفت و به تأمین زنجیره‌های تأمین جهانی کمک خواهند کرد، ادامه خواهند داد.

صنعت رباتیک مملو از وعده‌های پیشرفت است که مطالب علمی تخیلی زمانی فقط می‌توانست درباره آن‌ها رویا ببیند. از اعماق دریاها تا هزاران مایلی فضای بیرونی، ربات‌ها در حال انجام وظایفی خواهند بود که انسان‌ها می‌توانستند فقط رویای انجام آن‌ها را ببینند.

ریشه‌شناسی واژه ربات

واژه ربات از واژه چکی robota مشتق شده است، که به معنای “کار اجباری” است. این واژه برای اولین بار در نمایشنامه R.U.R. در سال 1920 ظاهر شده و به شخصیت‌های تولید انبوه این نمایشنامه که قادر به تفکر خلاقانه نبودند، اشاره دارد.

انواع رباتیک

ربات‌های مکانیکی با تمام اشکال و اندازه‌ها برای انجام کارآمد وظیفه‌ای که برای آن طراحی شده‌اند، وجود دارند. تمام ربات‌ها از نظر طراحی، عملکرد و میزان استقلال متفاوت هستند. از ربات “RoboBee” به طول 0.2 میلی‌متر تا کشتی حمل و نقل رباتیک 200 متری “Vindskip”، ربات‌هایی ظهور کرده‌اند که وظایفی را انجام می‌دهند که انسان‌ها ساده‌تر نمی‌توانند انجام دهند.

پنج نوع متمایز از ربات‌ها وجود دارد که بسته به توانایی‌هایشان وظایف را انجام می‌دهند. در زیر خلاصه‌ای از این انواع و کاری که انجام می‌دهند، آمده است.

ربات‌های پیش‌برنامه‌ریزی شده

ربات‌های پیش‌برنامه‌ریزی شده در یک محیط کنترل شده کار می‌کنند و وظایف ساده و یکنواختی را انجام می‌دهند. یک مثال از ربات پیش‌برنامه‌ریزی شده، بازوی مکانیکی روی یک خط مونتاژ خودرو است. این بازو یک عملکرد دارد – جوش دادن یک در یا قرار دادن قطعه خاصی در موتور و غیره – و کار آن انجام این تکلیف به طور طولانی‌تر، سریع‌تر و کارآمدتر از یک انسان است.

ربات‌های انسان‌نما

ربات‌های انسان‌نما، ربات‌هایی هستند که شبیه انسان‌ها به نظر می‌رسند یا رفتار انسانی را تقلید می‌کنند. این ربات‌ها معمولاً فعالیت‌هایی شبیه به انسان‌ها (مثل دویدن، پریدن و حمل اشیاء) را انجام می‌دهند و گاهی اوقات طوری طراحی می‌شوند که شبیه ما به نظر برسند، حتی صورت و ابراز هیجان انسانی دارند. دو نمونه برجسته از ربات‌های انسان‌نما، سوفیای شرکت هانسون رباتیکس و آتلاس شرکت بوستون داینامیکس هستند.

ربات‌های مستقل

ربات‌های مستقل بدون نیاز به کاربر انسانی عمل می‌کنند. این ربات‌ها معمولاً برای انجام وظایفی در محیط‌های باز که نیاز به نظارت انسانی ندارند، طراحی می‌شوند. آنها کاملاً منحصر به فرد هستند زیرا از حسگرها برای درک محیط اطراف خود استفاده می‌کنند و سپس با استفاده از ساختارهای تصمیم‌گیری (معمولاً یک رایانه) بر اساس داده‌ها و مأموریت خود، گام بعدی بهینه را انتخاب می‌کنند. یک نمونه از ربات مستقل، جاروبرقی رومبا است که از حسگرها برای حرکت آزادانه در یک خانه استفاده می‌کند.

ربات‌های کنترل از راه دور

ربات‌های کنترل از راه دور، ربات‌های نیمه مستقلی هستند که از شبکه بی‌سیم برای امکان کنترل انسانی از فاصله ایمن استفاده می‌کنند. این ربات‌ها معمولا در شرایط جغرافیایی دشوار، آب و هوایی و موقعیت‌های خاص کار می‌کنند. نمونه‌هایی از ربات‌های کنترل از راه دور، زیردریایی‌های کنترل شده توسط انسان برای تعمیر نشتی لوله‌های زیر آب در طی نشت نفت شرکت بریتیش پترولیوم و یا پهپادهای مورد استفاده برای شناسایی مین‌های زمینی در میدان نبرد هستند.

ربات‌های افزایشی

ربات‌های افزایشی، که به عنوان ربات‌های واقعیت مجازی نیز شناخته می‌شوند، یا توانایی‌های فعلی انسان را افزایش می‌دهند یا توانایی‌هایی را که یک انسان از دست داده است جایگزین می‌کنند. زمینه رباتیک برای افزایش توانایی‌های انسانی، زمینه‌ای است که علم تخیلی می‌تواند به زودی به واقعیت تبدیل شود، با ربات‌هایی که توانایی بازتعریف تعریف انسانیت را با سریع‌تر و قوی‌تر کردن انسان‌ها دارند. برخی از نمونه‌های فعلی ربات‌های افزایشی عبارتند از: اندام‌های مصنوعی رباتیک یا اگزواسکلت‌های مورد استفاده برای بلند کردن وزنه‌های سنگین.

یک بات چیست؟ رباتیک نرم‌افزاری چیست؟

رباتیک نرم‌افزاری، که به آن بات هم گفته می‌شود، برنامه‌های رایانه‌ای هستند که وظایف را به طور مستقل انجام می‌دهند. یکی از موارد استفاده رایج از ربات‌های نرم‌افزاری، چت‌بات است. چت‌بات برنامه‌ای رایانه‌ای است که مکالمه را هم آنلاین و هم از طریق تلفن شبیه‌سازی می‌کند و اغلب در سناریوهای خدمات مشتری مورد استفاده قرار می‌گیرد. چت بات‌ها می‌توانند خدمات ساده‌ای باشند که با پاسخ‌های خودکار به سؤالات پاسخ می‌دهند یا دستیاران دیجیتال پیچیده‌تری باشند که از اطلاعات کاربری یاد می‌گیرند. ربات‌های نرم‌افزاری فقط در اینترنت وجود دارند و درون یک رایانه منشأ می‌گیرند، به همین دلیل جزو ربات به حساب نمی‌آیند. برای اینکه یک دستگاه به عنوان ربات در نظر گرفته شود، باید شکل فیزیکی مانند بدنه یا شاسی داشته باشد.

عملکرد ربات‌ها

ربات‌های مستقل

ربات‌های مستقل قادر به عملکرد کاملاً مستقل و بدون نیاز به کنترل کاربر انسانی هستند. این ربات‌ها معمولاً نیاز به برنامه‌نویسی پیچیده‌تری دارند اما امکان جایگزینی انسان‌ها توسط ربات در انجام وظایف خطرناک، یکنواخت یا غیرممکن را فراهم می‌کنند. مانند خنثی‌سازی بمب‌ها، سفرهای دریایی عمیق و اتوماسیون کارخانه‌ها. ربات‌های مستقل بیشترین اختلال را در جامعه ایجاد کرده‌اند، زیرا شغل‌هایی را حذف می‌کنند اما امکانات جدیدی برای رشد نیز ارائه می‌دهند.

ربات‌های وابسته

ربات‌های وابسته، ربات‌های غیرمستقلی هستند که با انسان‌ها تعامل دارند تا اقدامات موجود آن‌ها را تقویت و تکمیل کنند. این یک فرم جدید فناوری است و به‌طور مداوم در حال گسترش به کاربردهای جدید است، اما یکی از انواع ربات‌های وابسته که عملی شده‌اند، پروتزهای پیشرفته‌ای هستند که توسط ذهن انسان کنترل می‌شوند.

یک نمونه مشهور از ربات وابسته توسط آزمایشگاه علوم و مهندسی کاربردی جانز هاپکینز در سال ۲۰۱۸ برای جانی متنی، بیماری که بازویش بالاتر از آرنج قطع شده بود، ساخته شد. متنی با اندام مصنوعی مدولار تجهیز شد تا محققان بتوانند استفاده از آن را به مدت طولانی مطالعه کنند. این اندام مصنوعی با الکترومیوگرافی یا سیگنال‌هایی که از اندام قطع شده او ارسال می‌شود، کنترل می‌شود. با گذشت زمان، متنی در کنترل این اندام مصنوعی ماهرتر شد و سیگنال‌های ارسالی از اندام قطع شده او کوچک‌تر و کمتر متغیر شدند که منجر به دقت بیشتر در حرکات آن و امکان انجام تکالیف ظریف مانند نواختن پیانو توسط متنی شد.

اجزای اصلی یک ربات چیست؟

ربات‌ها برای ارائه راه حل برای انواع نیازها و انجام اهداف مختلف ساخته می‌شوند و بنابراین، برای انجام این وظایف نیاز به انواع مختلفی از اجزای تخصصی دارند. با این حال، چند جزء وجود دارد که در ساخت تمام ربات‌ها مرکزی هستند مانند یک منبع تغذیه یا واحد پردازش مرکزی. به طور کلی، اجزای رباتیک به این پنج دسته تقسیم می‌شوند:

سیستم کنترلی

محاسبات شامل تمامی اجزایی است که واحد پردازش مرکزی یک ربات را تشکیل می‌دهند که اغلب به عنوان سیستم کنترلی آن شناخته می‌شود. سیستم‌های کنترلی برنامه‌ریزی می‌شوند تا به ربات بگویند چگونه از اجزای خاص خود استفاده کند، که تا حدودی شبیه به نحوه ارسال سیگنال‌های مغز انسان به سراسر بدن برای انجام یک تکلیف خاص است. این تکالیف رباتیک می‌تواند از جراحی تهاجمی بسیار کم تا بسته‌بندی خط تولید را شامل شود.

حسگرها

حسگرها به صورت سیگنال‌های الکتریکی که توسط کنترلر پردازش می‌شوند، محرک‌هایی را به ربات ارائه می‌دهند و به ربات امکان تعامل با دنیای خارج را می‌دهند. حسگرهای رایجی که در ربات‌ها یافت می‌شود شامل دوربین‌های ویدئویی به عنوان چشم، فتورزیستورهایی که به نور واکنش نشان می‌دهند و میکروفون‌هایی که مانند گوش عمل می‌کنند، هستند. این حسگرها به ربات امکان می‌دهند محیط اطراف خود را ضبط کند و منطقی‌ترین نتیجه‌گیری را بر اساس لحظه فعلی پردازش کند و به کنترلر امکان می‌دهد دستوراتی را به سایر اجزاء ارسال نماید.

محرک‌ها

یک دستگاه تنها زمانی می‌تواند به عنوان یک ربات در نظر گرفته شود که یک چهارچوب یا بدنه متحرک داشته باشد. محرک‌ها اجزایی هستند که مسئول این حرکت هستند. این اجزاء از موتورها تشکیل شده‌اند که سیگنال‌ها را از سیستم کنترل دریافت کرده و به صورت هماهنگ برای انجام حرکت لازم برای کامل کردن تکلیف اختصاص یافته حرکت می‌کنند. محرک‌ها می‌توانند از انواع مواد مختلف مانند فلز یا الاستیک ساخته شوند و معمولاً با استفاده از هوای فشرده (محرک‌های پنوماتیک) یا روغن (محرک‌های هیدرولیکی) کار می‌کنند اما در قالب‌های متنوعی ساخته می‌شوند تا بهترین عملکرد را در نقش تخصصی خود داشته باشند.

منبع تغذیه

همانطور که بدن انسان برای عملکرد به غذا نیاز دارد، ربات‌ها نیز برای کار کردن نیاز به تغذیه دارند. ربات‌های ثابت مانند آنهایی که در کارخانه یافت می‌شوند ممکن است از طریق پریز برق با جریان متناوب کار کنند، اما معمولاً ربات‌ها از طریق باتری داخلی کار می‌کنند. اکثر ربات‌ها از باتری‌های اسید سرب به دلیل ویژگی‌های ایمن و عمر مفید طولانی آن‌ها استفاده می‌کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است از باتری فشرده‌تر ولی گران‌تر نقره-کادمیوم استفاده کنند. ایمنی، وزن، قابلیت جایگزینی و چرخه عمر منابع تغذیه، همگی عوامل مهمی هستند که در طراحی منبع تغذیه یک ربات باید در نظر گرفته شوند.

برخی از منابع تغذیه بالقوه برای توسعه آینده رباتیک شامل انرژی پنوماتیک از گازهای فشرده، انرژی خورشیدی، انرژی هیدرولیکی، ذخیره‌سازی انرژی چرخ‌دنده‌ای، زباله‌های آلی از طریق هضم بی‌هوازی و انرژی هسته‌ای است.

اثرگذارهای انتهایی

اثرگذارهای انتهایی، اجزای فیزیکی هستند که معمولاً بیرونی بوده و به ربات‌ها امکان می‌دهند تا وظایف خود را به اتمام برسانند. ربات‌ها در کارخانه‌ها اغلب دارای ابزارهای قابل تعویض مانند پاشنده‌های رنگ و مته‌ها هستند، ربات‌های جراحی ممکن است با چاقوهای جراحی و سایر انواع ربات‌ها می‌توانند با چنگال‌های گرفتن یا حتی دست‌هایی برای وظایفی مانند تحویل‌دهی، بسته‌بندی، خنثی‌سازی بمب و بسیاری موارد دیگر ساخته شوند.

کاربردهای ربات‌ها

ربات‌ها کاربردهای متنوعی دارند که آن‌ها را به فناوری ایده‌آلی برای آینده تبدیل می‌کند. به زودی ربات‌ها را تقریباً در همه جا خواهیم دید. آن‌ها را در بیمارستان‌ها، هتل‌ها و حتی جاده‌ها خواهیم دید.

رباتیک در تولید

صنعت تولید احتمالاً قدیمی‌ترین و شناخته شده‌ترین کاربر ربات‌ها است. این ربات‌ها و همکار-بات‌ها (ربات‌هایی که در کنار انسان‌ها کار می‌کنند) برای آزمایش و مونتاژ کارآمد محصولاتی مانند خودرو و تجهیزات صنعتی کار می‌کنند. تخمین زده می‌شود که هم‌اکنون بیش از سه میلیون ربات صنعتی در حال استفاده باشد.

ربات‌های لجستیک

ربات‌های ارسال، مدیریت و کنترل کیفیت به یک ضرورت برای اکثر خرده‌فروشان و شرکت‌های لجستیک تبدیل شده‌اند. چون اکنون انتظار داریم بسته‌های ما با سرعت شگفت‌آوری برسند، شرکت‌های لجستیک از ربات در انبارها و حتی در جاده‌ها استفاده می‌کنند تا به حداکثر رساندن بهره‌وری زمانی کمک کنند. در حال حاضر، ربات‌ها محصولات شما را از قفسه‌ها برمی‌دارند، از کف انبار حمل می‌کنند و بسته‌بندی می‌نمایند. علاوه بر این، افزایش ربات‌های آخرین مایل (ربات‌هایی که به صورت مستقل بسته شما را تا در منزلتان تحویل می‌دهند) مطمئن می‌سازد که در آینده نزدیک با یک ربات لجستیک رودررو خواهید شد.

ربات‌ها برای خانه

دیگر علم تخیلی نیست. ربات‌ها را می‌توان در سراسر خانه‌های ما دید که به انجام کارهای خانه، یادآوری برنامه‌های ما و حتی سرگرم کردن بچه‌هایمان کمک می‌کنند. مشهورترین نمونه ربات‌های خانگی، جاروبرقی مستقل رومبا است. علاوه بر این، ربات‌ها اکنون تکامل یافته‌اند تا هر کاری از موک زدن چمن به صورت مستقل تا تمیز کردن استخرها را انجام دهند.

ربات‌های مسافرتی

آیا چیزی شبیه‌تر به علم تخیلی از وسایل نقلیه خودران وجود دارد؟ این خودروهای خودران دیگر تنها تخیل نیستند. ترکیبی از علم داده و رباتیک، وسایل نقلیه خودران در حال تسخیر دنیا هستند. شرکت‌هایی مانند تسلا، فورد، وایمو، فولکس واگن و ب ام و در حال کار بر روی موج بعدی سفر هستند که به ما امکان می‌دهد عقب بنشینیم، آرام بگیریم و از سفر لذت ببریم. شرکت‌های سهیم‌سواری اوبر و لیفت نیز در حال توسعه وسایل نقلیه سهیم‌سواری خودمختاری هستند که نیازی به انسان برای هدایت وسیله نقلیه ندارند.

رباتیک پزشکی

ربات‌ها پیشرفت‌های عظیمی در صنعت مراقبت‌های بهداشتی داشته‌اند. این شگفتی‌های مکانیکی تقریباً در همه جنبه‌های مراقبت‌های بهداشتی از جراحی‌های کمکی ربات تا ربات‌هایی که به انسان‌ها در بازتوانی از آسیب‌دیدگی در فیزیوتراپی کمک می‌کنند، کاربرد دارند. نمونه‌هایی از ربات‌های مشغول به کار در مراقبت‌های بهداشتی شامل دستیاران بهداشتی تویوتا است که به مردم کمک می‌کنند تا توانایی راه رفتن خود را بازیابند و TUG، یک ربات طراحی شده برای قدم زدن مستقل در سراسر یک بیمارستان و تحویل هر چیزی از دارو تا ملحفه‌های تمیز.

ربات‌ها توسط شرکت‌های داروسازی برای کمک به مبارزه علیه کووید-19 به کار گرفته شده‌اند. این ربات‌ها اکنون برای پر کردن و مهر و موم کردن سواب‌های آزمایش کووید-19 و همچنین توسط برخی تولیدکنندگان برای تولید وسایل حفاظت فردی و تنفس مصنوعی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تاریخچه رباتیک

مردم از دوران‌های باستانی به فکر ربات‌ها بوده‌اند و اسطوره‌ها و باورهای “ماشین‌های فکر کننده” را در جوامع خود گنجانده و ساعت آبی را اختراع کرده‌اند. رباتیک از زمان یونانی‌ها، رومی‌ها و مصری‌ها تغییرات شگرفی داشته‌ است، اما تاریخ آن بسیار گسترده است. در زیر به برخی از مهمترین رویدادهایی که شکل‌دهنده تاریخ رباتیک بوده‌اند، نگاهی می‌اندازیم.

دهه 1700 میلادی

(1737) ژاک دو واکانسون اولین موجود مکانیکی-زیستی ثبت شده را می‌سازد. این دستگاه مکانیکی به نام نوازنده فلوت، 12 آهنگ را اجرا می‌کند.

دهه 1920 میلادی

(1920) واژه “ربات” برای اولین بار در نمایشنامه R.U.R کارل چاپک ظاهر می‌شود. واژه ربات از واژه چکی “روبوتا” به معنای “کار اجباری” مشتق شده است.

(1926) اولین ربات فیلم در متروپولیس ظاهر می‌شود.

دهه 1930 میلادی

(1936) آلن تورینگ “درباره اعداد محاسبه پذیر” را منتشر می‌کند، مقاله‌ای که مفهوم یک رایانه نظری به نام ماشین تورینگ را معرفی می‌کند.

دهه 1940 میلادی

(1948) کتاب “سیبرنتیک یا کنترل و ارتباطات در سیستم‌های حیوانی” توسط استاد MIT نوربرت وینر منتشر می‌شود. این کتاب به مفهوم ارتباطات و کنترل در سیستم‌های الکترونیکی، مکانیکی و بیولوژیکی می‌پردازد.

(1949) ویلیام گری والتر، یک فیزیولوژیست عصبی و مخترع، المر و السی، دو ربات با باتری که شبیه لاک‌پشت به نظر می‌رسند را معرفی می‌کند. این ربات‌ها اشیاء را جابجا می‌کنند، منبع نور را پیدا می‌کنند و مسیر بازگشت به ایستگاه شارژ خود را پیدا می‌کنند.

دهه 1950 میلادی

(1950) ایزاک آسیموف قوانین سه‌گانه رباتیک را منتشر می‌کند.

(1950) آلن تورینگ مقاله “ماشین‌های محاسباتی و هوشمندی” را منتشر می‌کند و آزمونی را پیشنهاد می‌دهد که اکنون به عنوان آزمون تورینگ شناخته می‌شود، روشی برای تعیین هوشمند بودن یک ماشین.

دهه 1960 میلادی

(1961) اولین بازوی رباتیک در تأسیسات جنرال موتورز کار می‌کند. این بازو قطعات فلزی را بلند می‌کند و می‌چیند و از یک برنامه حدود 200 حرکتی پیروی می‌کند. این بازو توسط جرج دوول و شریکش جوزف انگلبرگر ایجاد شده است.

(1969) ویکتور شینمن بازوی استنفورد را اختراع می‌کند، بازوی رباتیکی با شش مفصل که می‌تواند حرکات یک بازوی انسانی را تقلید کند. این یکی از اولین ربات‌هایی است که برای کنترل توسط رایانه طراحی شده است.

دهه 1970 میلادی

(1972) گروهی از مهندسان در مؤسسه تحقیقاتی استنفورد، شیکی، اولین رباتی را که از هوش مصنوعی استفاده می‌کند، می‌سازند. شیکی با مشاهده محیط اطراف و تشکیل یک طرح، وظایف را انجام می‌دهد. این ربات برای برنامه‌ریزی حرکات خود از حسگرها، فاصله‌یاب و دستگاه‌های حساس به لمس استفاده می‌کند.

(1978) هیروشی ماکینو، یک محقق خودکارسازی، بازوی چهارمحوره رباتیک SCARA را طراحی می‌کند. این بازو به عنوان اولین ربات “بردار و قرار ده” شناخته می‌شود. بازو برنامه‌ریزی شده است تا یک شیء را بردارد، بچرخد و در مکان دیگری قرار دهد.

دهه 1980 میلادی

(1985) اولین استفاده مستند از یک روش جراحی کمکی رباتیک با استفاده از بازوی جراحی رباتیک PUMA 560 انجام می‌شود.

(1985) ویلیام ویتاکر دو ربات کنترل از راه دور می‌سازد که به نیروگاه هسته‌ای جزیره سه مایل فرستاده می‌شوند. این ربات‌ها در زیرزمین ساختمان راکتور آسیب دیده کار می‌کنند تا از محوطه بازدید کنند، اطلاعات را ارسال نموده و نمونه‌های هسته‌ای برای اندازه‌گیری سطح تابش بردارند.

(1989) محققان MIT رادنی بروکز و A. M. فلین مقاله “سریع، ارزان و خارج از کنترل: تهاجم رباتیک به سیاره مشتری” را منتشر می‌کنند. این مقاله بحث می‌کند که به جای چند ربات بزرگ و گران‌قیمت، تعداد زیادی ربات کوچک و ارزان بسازیم.

دهه 1990 میلادی

(1990) گروهی از محققان MIT شرکت آی‌ربات را که پشت پرده جاروبرقی رومبا است، تأسیس می‌کنند.

(1992) مارک رایبرت، یکی دیگر از محققان MIT، شرکت رباتیک بوستون داینامیکس را تأسیس می‌کند.

(1997) سوجورنر روی مریخ فرود می‌آید. این روور آزادانه 2.3 میلیارد بیت داده را به زمین ارسال می‌کند که شامل بیش از 17000 تصویر، 15 آنالیز شیمیایی از سنگ‌ها و خاک و داده‌های گسترده‌ای در مورد آب و هوای مریخ است.

(1998) فربی، حیوان خانگی رباتیک توسعه یافته توسط شرکت الکترونیکی تایگر، عرضه می‌شود و در نهایت ده‌ها میلیون واحد از آن به فروش می‌رسد. فربی‌ها از پیش برنامه‌ریزی شده‌اند تا به زبان سرهم‌بندی صحبت کنند و با گذشت زمان زبان‌های دیگر را یاد بگیرند.

(1999) آیبو، سگ رباتیک مجهز به هوش مصنوعی وارد بازار تجاری می‌شود. این سگ رباتیک توسعه یافته توسط سونی، به صداها واکنش نشان می‌دهد و برخی رفتارهای پیش‌برنامه‌ریزی شده دارد.

دهه 2000 میلادی

(2000) ساینتیا بریزیل رباتی با سری را که بتواند احساسات را برانگیزد و به آن‌ها واکنش نشان دهد، به نام کیسمت می‌سازد. این ربات 21 موتور، حسگر صدا و الگوریتم‌هایی برای درک تن صدا داشت.

(2000) سونی ربات انسان‌نمای خود به نام ربات رویایی سونی را رونمایی می‌کند.

(2001) ربات پک‌بات شرکت آی‌روبات برای جستجو در محل حملات 11 سپتامبر استفاده می‌شود.

(2002) آی‌روبات رومبا را که نخستین ربات محبوب مصرفی میان عموم مردم بود، می‌سازد.

(2003) میک مونتز و بنیان‌گذاران آمازون روبوتیکس ربات کیوا را اختراع می‌کنند که در انبارها کار می‌کند.

(2004) بوستون داینامیکس بیگ‌داگ را معرفی می‌کند. این اولین ربات چابک چهارپا بود.

دهه 2010 میلادی

(2011) ناسا و جنرال موتورز برای ارسال روبونوت 2، معاون رباتی انسان‌نما به فضاپیمای شاتل دیسکاوری به ایستگاه فضایی بین‌المللی همکاری می‌کنند.

(2013) بوستون داینامیکس ربات دوپای انسان‌نمای اطلس را رونمایی می‌کند که می‌تواند حرکات انسانی انجام دهد.

(2012) اولین مجوز برای خودروی خودران در نوادا صادر می‌شود.

(2014) محققان کانادایی hitchBOT را به عنوان بخشی از آزمایش اجتماعی در کانادا و اروپا اتوستاپ می‌زنند.

(2016) سوفیا، اولین ربات شهروند دانسته شده توسط هانسون روبوتیکس ساخته می‌شود.

دهه 2020 میلادی

(2020) ربات‌ها برای توزیع تست کووید-19 و واکسن مورد استفاده قرار می‌گیرند.

(2021) شرکت کروز نخستین آزمایش‌های خودروهای رباتیک خود در سانفرانسیسکو را انجام می‌دهد.

برای خرید ربات در کنارتان هستیم

منبع: builtin